Dema ku Pêxemberê me li neynikê dinêrî, digot; “Xwedayo, exlaqê mîn jî wek xuluqandina min xweşik bike!”
Ew kesên bilêv dikin ku her tişt ewilî bo mêran heq bûye necamêriyê dikin. Ew kesê ku qîmetê dide jinan, tiştên wan aram dike jê nastîne.
Hema hema hemû çekên ku didin Iraqê dikevin destê DAÎŞê. Divê Amerîka şûna ku tim çekan bifiroşe, têkoşîna zanistî bike.
HDPê di beyannameya xwe de tiştên ku ev 40 sal in Ocalan dibêje nivîsiye, ev modela bi dewletên federe yên Tirk û Kurd ve perçekirin e.
Ew kesên ku Quranê bawer nakin, gorî rîvayetên nakok tev digerin, di heman demê de dujminê Pêxember in jî.
Divê HDP jidil be, bila nebêjin li dijî serokatiyê ne. Ya k udi beyannameye de vegotine, serokatiya herî berfireh e.
Alema Îslamê ti car naxwaze bifikire ku ev belayan ji ku tên. Dema ji Quranê ji Xwedê dûr dijîn, Xwedê aramiyê nade.
Zanist sedema bawerkirina Xwedê ye. Zanist rêya têgihîştina hunera Xwedê ye. Îmana jidil û durist bi deste aqil û zanistê di dil de cîh dibe.
Hîç ne normal e ku di meclîsê de jin gelekî kêm in. Divê herî kêm nîvê meclîsê jin be. Cîhê ku jin lê ye wek bihuştê ye.
Her kî be bila bibe, ger mirovek di sertên dijwar de behsa Xwedê bike, bo olê xîret bike, divê were destekkirin. Divê ev giyan belav be.
Hin mirov hene ku wisa bawer in ku kesên alim divê eksî û hêrs bin. Kesên zana rûnerm, xweşmîzac û têgihîştî ne.
Li ernîgariya Îslamê gelek zordarî li Misilmanan tê kirin, paşê jî dibêjin mirov çima xwe li tundiyê digirin. Heznekirin tundiyê tine.
Di gelek heyamên dîrokê de xwîn heye. Mirina Ermenan, mirina Tirk û Kurdan jî êş e. Mîna vê, reşerûpelên dîrokê gelek in.
Çand, pîrûpergal, huner û kalîteya kesên paşverû, û di seran ser de xwemezindîtina kesên nejidil mirovan ji ola Îslamê sar dike.
Dema ku tu diçî hecê, jin û mêr ligel hev îbadetê xwe dikin. Ew kesên ku dibêjin mêr nikare bi jinan re li heman deverê bimîne, bila vêya baş bifikirin.
Dilê jina bawermend, dikeve teqwaya kesan, xofa Xwedê ya kesan û hezkirina Xwedê ya kesan.
Jin hebûnek pîroz e ku di xwe de giyanê Xwedê dihewîne. Jinan wek tiştekî ceribandinê dîtin kirêtî ye. Xwedê jiyanek bêqedir dide wan kesan.
Ol hêsanî ye. Xwedê radigihîne ku dê mirovan di hêsaniyê de serkeftî bike. Ew kesên ku jiyana bi ol nebaş dibînin, şaş dizanin.
Bingeha sedema ku alema Îslamê evqas êşê dikêşe, dûrketina ji Quranê ye. Xwedê aramiyê nade wan kesên Quranê kêm dibînin.
Ew jiyana ku wan li ser navê Îslamê ava kiriye, cîhanê wek dojeh dike. Xwedê jî ji me dixwaze ku em cîhanê bikin bihuşt.
Sebir yek ji girîngtirîn nîşana hezkirinê ye. Ger nikare sebir bike, wisa ne hezkirin tune ye. Dema ku sebır tune be, hewes e ne hezkirin e.